ถ้าจะถามว่าทำไมผมถึงต้องมาเขียนที่บล๊อคเกอร์นี้ เเล้วทำไมไม่เขียนอยู่ที่คอลัมน์ของ นสพ.คมชัดลึก ที่เคยเขียนมาถึง11 ปี กับอีก11 เดือนๆ (คือลงฉบับเเรกเมื่อวันที่ 9กันยายน2549 และฉบับสุดท้ายเมื่อวันที่ 16 กรกฏาคม 2560) สาเหตุก็คือทาง นสพ.คมชัดลึก ประสบปัญหากับจำนวนผู้อ่านที่ลดลงเป็นอย่างมากจึงได้ยกเลิกคอลัมน์นิสต์ทุกคนออกจาก นสพ.เเต่ก็ยังคงมีหนังสือพิมพ์ที่วางเเผงอยู่และก็จะมีที่เป็นเเค่เนื้อข่าวต่างๆ เเละคงจะไม่เกินสิ้นปีนี้ก็จะเลิกวางแผงทั้งหมด ซึ่งเรื่องนี้ผมเองก็ทราบจากน้องกิ๊บ ซึ่งเป็นผู้ดูเเลคอลัมน์ต่างๆของนักเขียน ที่ได้บอกกล่าวกับผมเหมือนจะเป็นการอำลาซึงกันเเละกัน ซึ่งตัวเขาเองนั้นก็ได้ถูกยกเลิกจากการเป็นพนักงานประจำ...คิดไปเเล้วก็น่าเศร้าใจเเทนน้องกิ๊บครับ
หลังจากที่ได้ว่างเว้นไป 2 เดือนก็มีเเฟนคอลัมท่านหนึ่งที่ได้พบกับผมที่งานไหว้ครูของคณะมันฑณศิลป ม.ศิลปากร เมื่อ 3 วันที่ผ่านมานี้เองซึ่งได้พูดคุยกับผมถึงเรื่องคอลัมนโลกใบนี้ดนตรีไทยว่าหายไปไหน ผมก็เลยต้องเรียนให้เขาทราบไปตามตรงเเละก็เลยคิดว่าเราควรจะต้องกลับมาเขียนต่อไปเพราะมีคนรออ่านกันอยู่ เเต่ว่าผมจะไปเขียนที่ไหนดีล่ะ ซึ่งจะเป็นทางสำนักพิมม์อื่นๆ ก็คงจะดูไม่งามนัก เพราะว่าคอลัมน์นี้อยู่กับคมขัดลึกมานานมาก นานเกินกว่าที่จะไปเขียนให้สำนักพิมพ์อื่น ก็คือว่ากันด้วยเรื่องของมารยาทนั่นเองเเหละครับ แต่ถ้าจะไปเขียนให้สำนักพิมพ์อื่นๆผมก็ควรจะต้องเปลี่ยนชือคอลัมน์ไปเป็นอย่างอื่นเสียก่อน ผมก็เลยคิดว่าอย่างนั้นเรามาเขียนเป็นแบบเอกเทศของเราภายใต้ชื่อว่าคอลัมน์โลกใบนี้ ดนตรีไทย แบบเดิมน่าจะดีกว่า เพราะยังไงก็มีเเฟนคอลัมน์ที่อ่านกันมาเป็นประจำอย่างยาวนานนับสิบปี เเค่เปลี่ยนเเปลงที่อยู่จาก นสพ.คมชัดลึก มาอยู่ในโลกโซเชี่ยลอย่างบล๊อคเกอร์ และแฟนเพจเฟสบุ๊ค เดี๋ยวเเฟนคอลัมน์ของผมก็จะค่อยๆทราบกันเเละตามมาอ่านกันเหมือนเดิมเเหละครับ
เอาล่ะครับ..เอาเป็นว่าต่อไปนี้เราจะมาพบกัน ณ ที่ตรงนี้เดือนละ 2 ครั้ง เป็นประจำในทุกๆวันที่ 1 เเละ 16 ของทุกๆเดือนโดยเริ่มจากวันที่ 1 ตุลาคม 2560 เป็นต้นไป ง่ายๆว่าวันหวยออกเเฟนๆคอลัมน์ของผมเข้ามาอ่านคอลัมน์โลกใบนี้ดนตรีไทย เเบบไลฟ์สไตล์ กันได้ตามปกติที่นี่เหมือนเดิมครับ และเผลออาจจะมีเลขเด็ดมาฝากกันด้วยนะครับ
ขุนอิน
